© Rootsville.eu

Het Laatste Avondmaal van BODS
(De teloorgang van het plezier in Hamme)


Familiehuis Hamme
2016, december 27

club: Blues Oan Daa Stoazze

artist: Swampboys



© Rootsville 2016

review & photo credits: Freddie

 

Het eerste weekend van augustus zou sinds 2015 niet meer hetzelfde meer zijn in ons blues-wereldje want toen kwam er na 15 jaar een einde aan het alom gekende ‘Blues Oan Daa Stoazze’. Dit driedaagse bluesfest dat gedurende die volle 15 jaar volledig gratis was groeide uit tot een echt familiefeest. Het was hier op het ‘Koning Albertplein’ oan daa stoazze in Hamme  dat er gedurende al die tijd een connectie was ontstaan tussen de Hammenaars en de blues. Drie dagen heerlijke blues die groot en klein, bluesadepten en sympathisanten samen wist te brengen. Blues met een lach en een traan want niet zelden werd er hier op de derde dag steevast een feestje gebouwd  waar ‘Gospel’ zeker niet een vreemd begrip was en waar de Afrikaans-Amerikaanse Spiritual ‘I Shall Not Me Moved’ hier in Hamme nog meer betekende dan voor de voetballers van Leicester City. Waar vriendschapsbanden werden gesmeed tussen artiesten zoals met Lea Gilmore, maar waar ook eens een traan werd gelaten en dit zeker op de editie van 2011 toen Jeanne Carroll (1931-2011) hier aan het gevolg van een hartaanval kwam te overlijden. Het festival waar de noveenkaars meestal ;-) zijn werk wel deed en waar de organisatie steeds kon rekenen op een hele horde medewerkers, een festival dat nooit mocht verdwijnen tot er zoiets was als politieke inmenging maar juist wanneer de nood het hoogst is wordt ‘onze’ cultuur gewoon de grond in geboord. Na de verslagenheid in 2015 zagen de trouwe vrienden van ‘BODS’ toch enigszins terug het licht in de duisternis en ontstond er naast hun ‘Winter BBQ’ ook een ‘Winterblues’ die op de eerste editie van 6 februari 2016 van bij de start op heel wat bijval kon rekenen maar ook toen kwam 'Thor' met de hamer en besliste de hoofdsponsor er mee te kappen… je zou voor minder de moed laten zakken. Een eenmalige beslissing viel toen dat er op 27 december 2016 een laatste ‘Winter BBQ’ zou worden gehouden en dus konden we ook daar niet van wegblijven…

Het ‘Laatste Avondmaal’ en dus ook de definitieve uitvaart van de organisatie ‘BODS’ zou dus plaatsvinden op dinsdag 27 december 2016 maar het zouden die van Hamme niet zijn moesten daar niet de nodige luister aan geven. ‘Pastor Marcel’ zag zich gesteund door enkele trouwe misdienaars en de gezangen tijdens deze ‘dienst’ zouden opgeluisterd worden door de ‘Swampboys’ waarbij Gunther, Tonio en Hugo de hulp konden inroepen van Billy Van Belleghem en harper Wim Heirbaut. De miswijn werd vervangen door heerlijke ‘Cava’ waarvan iedere trouwe kerkganger hier bij aanvang een glaasje in ontvangst mocht nemen. De ‘Swampboys’ openden de dienst met enkele heerlijke en maar ingetogen  bluesjes waarna ‘Pastor Marcel’ zijn preek kwam doen en ook liet weten dat de rondgang en de nodige ‘centjes’ naar de VZW Pinocchio zouden gaan waar ze hulp bieden aan verbrande kinderen. Trouwens de ganse 15 jaar van ‘BODS’ was de geest van een goed doel nooit weg. Na dit officiële gedeelte trokken we met z’n allen richting koffietafel. Als eerste kregen we een stukje heerlijk gepocheerde zalm vergezeld van een hemels sausje en fijn in julienne gesneden groentjes. Voor de grotere eters kon je ook dadelijk aanschuiven aan het rijkelijk buffet met aardappeltjes sauzen en groenten, maar mijn inziens smaakte een stukje ‘gezegend’ brood beter bij deze heerlijke opener. Let's Roll Baby...

Om alles in optimale omstandigheden te laten verteren kwamen de Swampboys aanzetten en werden de ‘Psalmen’ vervangen door de 'blues'. Na enkele diepzinnige gezangen schakelden ze moeiteloos over naar Howlin’ Wolf en brachten ze met Chester Burnett zijn ‘Smokestack Lightnin’ enige swung erin. De koffietafel kende een voortgang met een saté van gevogelte waarbij een lekker champignonsausje werd doorgespoeld met een heerlijk glaasje wijn of een ‘Jupke’. Halfweg tijdens de ons gekende koffietafels wordt het alsmaar luchtiger iets wat bij onze cultuur hoort toch?. Bij het ophalen van de verplichte herinneringen kwam het koor van de Swampboys op volle toeren en bij het wachten naar de ‘Grand Finale’ konden we haast gaan swingen op tonen van ‘Big Boss Men’ en ‘Sweet Home Chicago’. Naast Gunther zorgt ook Tonio voor de gezangen en halve rocker als hij is mag dan ook niet een Johnny Cash’ke ontbreken. Nog een geïmproviseerd country-blueske alvorens de ‘Côte à L’os’ in alle soorten cuissons zou worden geserveerd. Die smaakte heerlijk met een pepersausje met grote 'P' en daarna gingen ook die van de ‘Swampboys’ total loss. Wij van Rootsville lieten de naaste familie nog verder nakeuvelen over de overledene en trokken richting huiswaarts met niets dan goede herinneringen aan ‘Blues Oan Daa Stoazze’ en dit laatste avondmaal. R.I.P. BODS!

Dankbetuigingen kan je alsnog sturen naar Marcel ...maybe we'll meet again, don't know where, don't know when ;-)

Met dank aan de dames en heren van de keuken en natuurlijk het kerkkoor de Swampboys!



 

more pics on